Kasteel Terlamen

Het was in 1811 dat Laurent, Renier Palmers (gehuwd met Maria, Theresia, Caroline de Borman) het kasteel en domein van graaf Jean de Borchgrave kocht. 

Laurent verwierf zijn rijkdom als landbouwer en jeneverstoker, aangevuld met meerdere erfenissen. Dankzij zijn goedgevulde portemonnee kon hij o.a. het kasteel van Stevoort, De Brug in Lummen en tal van andere eigendommen verwerven. Het domein in Viversel liet Laurent bewonen door zijn ongehuwde broer Willem bewonen.

In 1845 werd het kasteel door deling toegewezen aan Louis, Laurent, de tweede zoon van het gezin Palmers-de Borman, maar deze bleef samen met zijn echtgenote Leontine, Victoire, Hortense de Sigers op het kasteel Mariaburg in Stevoort wonen. Toch liet hij belangrijk werken uitvoeren op het domein Terlamen. Zo liet hij in 1854 de kapel op de Sacramentsberg bouwen. Ook ging hij akkoord om in 1876 een weg te laten aanleggen door zijn vijvers heen, van in Bolderberg tot aan de watermolen naast het kasteel. Het gezin Palmers-de Sigers telde 5 kinderen.

 

De oudste zoon, Charles Palmers, maakte naam in de autowereld. Hij stond mee aan de wieg van de Belgische automobielbouw. Charles trad in het huwelijk met barones Anaide, Yvonne, Marie de Groote. Ze kregen 8 kinderen, waarvan er 2 op jeugdige leeftijd overleden. Charles was provincieraadslid en werd in 1898 burgemeester van Stevoort.

In diezelfde periode (1902) begon in Limburg de zoektocht naar steenkool. In dat jaar werd, na een akkoord tussen de familie Palmers en graaf de Theux van Heusden, gestart met proefboringen rechts van het kasteel.

Charles was in 1904 ook de drijvende kracht achter de restauratie van de Sacramentskapel. In 1908 overleed hij tijdens een wandeling in zijn park. Pastoor Kessels van Viversel schreef toen in zijn boek:

12-12-1908 Begrafenis van Achtbare Heer Charles Palmers Burgemeester van Stevoort, grote weldoener de parochie Viversel.

 

Rond de jaren 1916 betrok Louise Palmers, de dochter van Charles, samen met haar echtgenoot, meneer Bellaing, en hun kinderen het kasteel. Ze verbleven er enkele jaren. Mijnheer Bellaing was ook de eerste bezitten van een auto in Viversel, en zelfs in heel Zolder.

Louise Palmers met haar kinderen, anno 1916

Eerste auto in Zolder, een Renault DP met chauffeur.

Georges, de broer van Charles was inmiddels eigenaar geworden van het kasteel, maar verbleef er slechts enkele jaren. Hij werd wegens ziekte opgenomen in een verzorgingstehuis, waar hij overleed in 1929.

 

Albert Palmers de Terlamen

Albert Palmers, de jongste broer van Charles, erfde nu het landgoed van Terlamen.

Albert woonde in bij het gezin van zijn broer Charles in het kasteel van Stevoort. Na het overlijden van zijn broer volgde Albert hem ook op als burgemeester van Stevoort. De pastoor adviseerde hem om te huwen met zijn schoonzus, de weduwe van Charles. De kinderen kregen zo een goede stiefvader. Ze bleven nog even op het grote kasteel "Mariaburcht" wonen, om vervolgens te verhuizen naar het nieuwgebouwde Palmershuis. Albert Palmers bouwde een indrukwekkende politieke carrière uit, vanaf 1933 mocht hij zich Palmers de Terlamen noemen. 

Na het overlijden van zijn stiefvader kwam het landgoed in het bezit van Antoine, Regnier, Marie Michel Palmers de Terlamen, de zoon van Charles Palmers-de Groote.

Voor het begin van de Tweede Wereldoorlog stond het kasteel leeg, tijdens de oorlogsjaren werd het bewoond door kloosterzusters. Er werden toen ook verschillende Joden opgevangen om hen te beschermen tegen de deportaties.

In 1952 kwam Antoine Palmers  met zijn echtgenote Marie Josephine Roberti op het kasteel in Viversel wonen. Ze voelden zich hier meteen thuis. Antoine was steeds gekleed in een kniebroek, sportkousen en een vest. Hij was zeer geliefd bij zijn vrienden die hij dan rijkelijk trakteerde. Met zijn pretoogjes achter zijn grote brilglazen genoot hij ook met volle teugen van zijn bezoekjes aan de manege De Paddock. Ook pastoor Ballings verwelkomde hij graag. Zo wist de pastoor hem na een paar glazen wijn te overhalen om lid te worden van het schoolcomité St.-Jan Berchmans Viversel. Zijn vrijgevigheid was enorm, maar dat stuitte vaak op bezwaren van zijn echtgenote. 

Antoine Palmers de Terlamen

Antoine en Marie Palmers-Roberti

Marie Roberti

Toen in Zolder het idee voor een nieuw autocircuit ter sprake kwam, leidde de zoektocht naar de bossen van Viversel. Een groot gedeelte behoorde toe aan mijnheer Palmers. Na de verkoop van zijn gronden, was hij zeer vereerd dat de nieuwe omloop de naam kreeg 'Circuit van Zolder-Terlamen'.

Na wat gezondheidsproblemen nam hij op 1-4-1974 zachtjes afscheid van het leven.

Zijn echtgenote verwierf naambekendheid als kunstenares met het maken van schilderwerken. Ze tekende haar werken met Marie Terlamen. Het gezin beef kinderloos.

Marie Roberti overleed in 1991 en werd bijgezet in de grafkelder van haar echtgenoot Antoine Palmers de Terlamen in Stevoort.

Na het overlijden van mevrouw kwam het kasteel samen met het domein in handen van haar neef Charles Poswick. Hij overleed enkele jaren later in 1994. Vervolgens kwam het in handen van de familie Francois de Bellefroid en Marie-Francoise Poswick die zich in het kasteel vestigden.

In 2015 overleed jonkheer Francois de Bellefroid, in 2018 overleed zijn echtgenote Marie-Francoise.

Francois en Marie-Francoise de Bellefroid-Poswick 

Drie jaar na het overlijden van moeder Marie-Francoise besliste de familie om het kasteel en de molen (voorheen de manège De Paddock) te verkopen.

Begin 2022 is de verkoop rond. Een gerenomeerd zakenman heeft het kasteel gekocht om er een tentoonstellingsruimte van te maken. Het kasteel zal in zijn huidige staat behouden blijven, enkel het meubilair verdwijnt en wordt onder de familieleden verdeeld.

In 2021 vierde de familie voor het laatst kerst in het kasteel waarna ze er afscheid van namen. De familie behoudt wel nog 127 van de 140 hectare grond rondom het kasteel. Ook blijft het boswachterhuisje in het bezit van de familie de Bellefroid.

Bron tekst: Fons Aerts      Bron foto´s: heemkundige kring Viversel en hbvl